«Հայկ և Բել» ավանդավեպի ենթահիմքում լույսն ու գարունը խորհրդանշող աստվածային աղեղնավորի` հայ ցեղի նախնի Հայկի պայքարն է ընդդեմ խավարն ու ձմեռը մարմնավորող բռնակալի` սեմական ժողովուրդների արեգակի աստված կամ Ասորեստանի թագավոր Բելի:
Այս առասպելի պատմական էությունն իրենց անկախությունն ու երկիրը պաշտպանող հայերի մղած կռիվներն են Ասորեստանի դեմ: Ըստ Մովսես Խորենացու՝ Հայկը գանգրահեր, վայելչակազմ, զվարթ աչքերով, ուշիմ ու խոհեմ, քաջ, երևելի և ազատասեր դյուցազն էր: Նա, չցանկանալով հպատակվել Ասորեստանի տիրակալ տիտանյան Բելին, իր տոհ
... Կարդալ շարունակությունը »
Մանկական պատմվածքներ Մեր բակի պատմությունը... Ամառային արձակուրդն սկսվել էր:Երեխաները բակ էին իջել ու Ծառի տակ հավաքված՝ չգիտեին՝ ինչ մտածեն, որ ժամանակը հետաքրքիր անցնի:Լուսինեն խորասուզված գիրք էր կարդում: - Ի՞նչ ես կարդում, - նրա ուսի վրայով նայելով՝ հետաքրքրվեց Կոկոն: - Հին աշխարհի առասպելները, - պատասխանես Լուսինեն: - Հա՜,- ասաց Կոկոն, - հին ժամանակներ...:Ո՞նց չէ, հիշում եմ:Հիշում եմ, որովհետև ել էլ եմ կարդացել:Գիտե՞ս՝ ինչ հետաքրքիր գիրք էր. գունավոր նկարներով... - Իմացա,- տեղից վեր ցատկելով՝ ոգևորված բացականչեց Անին,- եկեք մեր բակի մասին գիրք գրենք: -Ու՛խ, ապրես,-հնարավորություն տվեց Կոկոն,- մե բակի պատմությունը կգրենք,թե ինչ հետաքրքիր բ
... Կարդալ շարունակությունը »
ԾԻՏԸ Լինում է, չի լինում մի ծիտ։
Մի անգամ էս ծտի ոտը փուշ է մտնում։ Դես է թռչում, դեն է թռչում, տեսնում
է՝ մի պառավ փետի է ման գալի, թոնիր վառի, հաց թխի։ Ասում է. — Նանի ջան, նանի, ոտիս փուշը հանի, թոնիրդ վառի, ես էլ գնամ քուջուջ անեմ, գլուխս պահեմ։ Պառավը փուշը հանում է, թոնիրը վառում։ Ծիտը գնում է, ետ գալի, թե՝ փուշը ետ տուր ինձ։ Պառավն ասում է. — Փուշը թոնիրն եմ գցել։ Ծիտը կանգնում է, թե՝ — Իմ փուշը տուր, թե չէ դես թռչեմ, դեն թռչեմ, լոշիկդ առնեմ, դուրս թռչեմ։ Պառավը մի լոշ է տալի։ Ծիտը լոշն առնում է թռչում։ Գնում է տեսնում՝ մի հովիվ անհաց կաթն է ուտում։ Ասում է. — Հովիվ ախպեր, կաթն ինչո՞ւ ես. անհաց ուտում։ Ա՛յ լոշը ա՛ռ, կաթնի մեջ բրդի՛, կե՛ր, ես էլ գնամ քուջ
... Կարդալ շարունակությունը »
Փղի հյուր նապաստակը Փիղը մտքին դրեց խնջույք սարքել: Գարեջուր եփեց կանչեց կենդանիներին և ասաց.
_ Այս գարեջուրը ես պետք է հյուրասիրեմ միայն եղջյուրավորներին, իսկ անկոտոշները թող հեռու մնան:
Բոլոր կենդանիները վախենում էին փղից, հնազանդվում էին նրան, իսկ նապաստակը մտածեց. «Լավ գարեջուր ունի առաջնորդը, ո՞նց անեմ, որ դրա համը տեսնեմ»:
Եվ որոշեց խաբել փղին. թաքնվեց թփերի մեջ ու սկսեց սպասել ջահել եղջերուին: Երբ սա անցնում էր թփերի կողքով, նապաստակը թռավ նրա մեջքին, իսկույն կտրեց եղջյուրները և սոսնձով կպցրեց իր գլխին:
Եվ նապ
... Կարդալ շարունակությունը »
Բարի Ծաղիկը Խաղաղության
բարի աղավնին ճամփորդելիս անապատի կիզիչ արևի տակ` մի անգամ հանդիպեց
գեղեցիկ, բայց բոլորի կողմից անտեսված ու լքված մի ծաղկի: Ծաղիկն այնքան
բազմերանգ ու դյութիչ էր, որ աղավնին, չդիմանալով նրա հմայքին, մոտեցավ
գլխիկոր ծաղիկին ու ասաց. -Որքա՜ն լավն ես դու, աննման հրաշք... Ծաղիկն ուժասպառ գլխիկը մի փոքր բարձրացրեց ու ժպտաց աղավնուն.
-Գիտե՞ս, գեղեցի՛կ թռչնակ, ես բարի ծաղիկն եմ, սակայն ինձ ոչ ոք չի
նկատում: Դու միակն էիր, որ տեսար ինձ ու հավանեցիր, փրկի՛ր ինձ, խնդրում
եմ: -Ինչպե՞ս,- զարմացավ աղավնին: -Տա՛ր ինձ այստեղից, փրկի՛ր ինձ այս անապատային կյանքից... -Իսկ ու՞ր կցանկանաս, որ տանեմ: -Տ
... Կարդալ շարունակությունը »
