Հայոց Բանակը
Այս բարդ ժամանակաշրջանում, երբ տեղի են ունենում եվրոպական ու արևելյան արժեքների բախում, երբ եվրոպական և արևելյան արժեքներից շատ բան խորթ է հայ ժողովրդի բարքին ու արժեքներին, և ձեր աչքի առջև շրջվում են պատմության էջերը, փողվում արժեքներն ու օրենքները:Նորի ճանաչմանը զուգընթաց` անցյալի հսկայական փորձը ձեր մեջ է'լ ավելի կխորացնի հայրենիքի և նրա պատմական անցյալի հանդեպ հպարտության զգացումը: Հայ ժողովուրդը , որ ծնունդ է առել Հայկական լեռնաշխարհում` Արևմուտքի և Արևելքի ռազմական-առևտրական ճանապարհների հանգույցում,իր գոյության շուրջ 5000-ամյա պատմության ընթացքում հաղթահարել է շատ խոչընդոտներ, ունեցել բազում հերասական գոտեմարտեր, բայց և ճաշակել է պարտության, ազգային մոլորությունների դառնությունը: 1991 թ.սեպտեմբերի 21-ին, ռազմաքաղաքական չափազանց բարդ պայմաններում վերականգնվեց Հայաստանի անկախությունը, և ստեղծվեց Հայստանի երրորդ Հանրապետությունը:
Նորաստեղծ պետության պաշտպանության համար անհրաժեշտ էր կուռ և հզոր բանակ: Այն ստեղծվեց հարկադիր ինքնապաշտպանության պայմաններում և իր գոյության առաջին իսկ օրերից անբասիր ծառայում է հայրենիքին` կատարելով իր վրա դրված կենսականորեն պատասխանատու պարտականությունները:
Հայրենիքի պաշտպանությունը, իհարկե, ամբողջ ժողովրդի պարտականությունն է, բայց առանձնահատուկ պարտականությունն ու դերը, անշուշտ, երկրի զինված ուժերինն է: Հայաստանի Հանրապետության հիմնական օրենքի` Սահմանադրության մեջ նշվում է. «Յուրաքանչյուր քաղաքացի պարտավոր է օրենքով սահմանված կարգով մասնակցել Հայաստանի Հանրապետության պաշտպանությանը»: Հետևաբար, յուրաքանչյուր պատանի պետք է նախորոք իրեն նախապատրաստի այն մտքին, որ զինվորական ծառայությունը պարտադիր է բոլորի համար: Նա պետք է լինի ֆիզիկապես կոփված, մտավոր և հոգևոր ներուժով, բարոյական վեհ արժանիքներով օժտված, պատրաստ` ծառայելու իր ժողովրդին:
|
