Բարի Ծաղիկը Խաղաղության
բարի աղավնին ճամփորդելիս անապատի կիզիչ արևի տակ` մի անգամ հանդիպեց
գեղեցիկ, բայց բոլորի կողմից անտեսված ու լքված մի ծաղկի: Ծաղիկն այնքան
բազմերանգ ու դյութիչ էր, որ աղավնին, չդիմանալով նրա հմայքին, մոտեցավ
գլխիկոր ծաղիկին ու ասաց. -Որքա՜ն լավն ես դու, աննման հրաշք... Ծաղիկն ուժասպառ գլխիկը մի փոքր բարձրացրեց ու ժպտաց աղավնուն.
-Գիտե՞ս, գեղեցի՛կ թռչնակ, ես բարի ծաղիկն եմ, սակայն ինձ ոչ ոք չի
նկատում: Դու միակն էիր, որ տեսար ինձ ու հավանեցիր, փրկի՛ր ինձ, խնդրում
եմ: -Ինչպե՞ս,- զարմացավ աղավնին: -Տա՛ր ինձ այստեղից, փրկի՛ր ինձ այս անապատային կյանքից... -Իսկ ու՞ր կցանկանաս, որ տանեմ: -Տա՛ր ինձ այն երկիրը, որտեղ ինքդ կապրեիր, տա՛ր այնտեղ, որտեղ կյանք, գեղեցիկ բնություն ու սառնորակ աղբյուրներ կան...
Աղավնին առավ իր թևին «Բարիե ծաղկին, ու նրանք միասին թռան դեպի անեզր
երկինք: Աղավնին սավառնում էր աշխարհից աշխարհ` ցույց տալով ծաղկին շատ ու
շատ երկրներ: «Բարիե ծաղիկը շատ երկրներ հավանեց, բայց այն ամենը, ինչ ինքն էր ուզում, ամեն տեղ պակասում էր: Վերջապես աղավնին նրան հասցրեց մի գողտրիկ ու չնաշխարհիկ երկիր, որը գեղանի աղջկա էր նման երկնքից... Արդեն հեռվից երևաց մի ձյունագագաթ բարձր սար, որն ասես գերբնական գեղեցկությամբ էր պարուրված: -Հրա՜շք է սա, իսկական հրա՜շք,- հիացմունքից բացականչեց «Բարիե ծաղիկը:
-Այո , հրաշք է, իրական հրաշք, քանի որ այս սարի վրա է կանգ առել Նոյի
տապանը: Ու գիտե՞ս «Բարիե ծաղիկ դա այս երկրի անգին սարն է և այս երկրի
բնակիչների կուռքը: -Իսկապե՞ս, չգիտեի: Այդ երկրի երկնակամարում
նրանք շրջեցին ամենուր, տեսան շատ ու շատ այլ սարեր, ձորեր, անտառներ,
գետեր, որոնք մեկը մյուսից հմայիչ էին: Եվ հանկարծ «Բարիե ծաղիկն երկրից
քիչ հեռու նկատեց մի փոքրիկ երկիր. -Ինչու՞ է այն փոքրիկ գեղեցկուհին այսպես թախծոտ աչքերով նայում այստեղ,-հարցրեց «Բարիե ծաղիկն աղավնուն:
-Ճիշտ նկատեցիր, սիրելի ծաղիկ, այդպես թախծոտ ու կարոտով է նայում, քանի
որ այս երկրի փոքրիկ քույրիկն է: Նա գտնվում է քրոջն այդքան մոտ, բայց
միաժամանակ այդքան հեռու... -Ինչպե՞ս թե հեռու: -Այո՛, նրա
նպատակն է բռնել քրոջ ձեռքն ու ապրել նրա հետ կողք կողքի, սակայն չար
թշնամին գողացել է մեր գեղուհու քրոջը և չի ցանկանում նրան ազատ արձակել...
-Ափսոս, քույրերին բաժանելը լավ բան չէ,- ասաց ծաղիկը: -ճիշտ է,- համաձայնեց աղավնին:
Նրանք շարունակեցին շրջել երկրով մեկ: Աղավնին ցույց տվեց ծաղկին երկրի
Մայր եկեղեցին և պատմեց նրան, որ այդտեղ է իջել Աստծո միածին որդին, և հենց
դրանով է պայմանավորված այդ քաղաքի և եկեղեցու անվանումը: Հետո նրանք,
սավառնելով երկնքում, տեսան շատ ու շատ այլ վանքեր ու տաճարներ: Տեսան
ժայռափոր եկեղեցին, հեթանոսական գեղեցիկ ու աննման տաճարը: Եվ
յուրաքանչյուրի մոտով թռչելիս` աղավնին պատմեց ծաղկին այդ վանքի ու տաճարի
պատմությունը: Հասնելով կապուտաչյա գեղեցկուհի լճակին` աղավնին ասաց
ծաղկին, որ մարդիկ շատ են սիրում նրա արքայական անվամբ ձկնիկին:
-Որքա՜ն վանքաշատ է այս երկիրը,- ասաց ծաղիկը,- ուրեմն այս երկրում շատ են
նաև հավատացյալ մարդիկ, իսկ եթե նրանք շատ են, ուրեմն այս երկրում
գերիշխում է բարությունը, արդարությունը, ազնվությունն ու գութը: Ամեն ինչ
համապատասխանում է իմ ցանկություններին` գեղեցիկ բնաշխարհ, սառնորակ
աղբյուրներ, բարի ու հավատքով հարուստ մարդիկ, որոնք խոսում են ինձ համար
հոգեհարազատ լեզվով: Խնդրում եմ քեզ, ի՛մ բարի աղավնյակ, ապաստան գտի՛ր ինձ
հենց այս երկրում: Աղավնին երկար մտածելուց հետո նրան ապաստան գտավ և տնկեց ուղիղ այդ երկրի սրտիկում: -Կատարեցի քո խնդրանքն ու ցանկությունը, սիրելի՛ «Բարիե ծաղիկ, իսկ դու կպատմե՞ս ինձ քո անվան պատմությունը:
-Հաճույքով, ի՛մ փրկիչ ընկեր: Անունս «Բարիե է, որ իմ յոթ երփներանգ
ծաղկաթերթերից համբույր ուղարկեմ այս երկրին: Երբ կարմիր ծաղկաթերթով
համբույր ուղարկեմ, հաջողությունն ուղեկից կլինի այս երկրին: Երբ
կապույտով՝ երկինքը կլինի լազուր, ծիրանագույնով՝ բերքառատ կլինի
յուրաքանչյուրի այգին: Իսկ երբ այս երեք գույները՝ կարմիրը, կապույտն ու
ծիրանագույնը, համաձուլվեն, միասնական համբույր ուղարկեն ապա ամենուր
կհնչեն հաղթական ճիչեր: Երբ ճերմակ ծաղկաթերթիկով համբույր ուղարկեմ,
առողջություն, երջանկություն ու ամուր ընտանիք կմաղթեմ նորապսակներին: Երբ
վարդագույն ծաղկաթերթով համբույր սփռեմ, կժպտա այս երկիրը, խինդով կծաղկեն
պարտեզների ամուշահոտ ծաղիկները` դարձնելով այս երկիրն դրախտային: Եվ
վերջին արծաթափայլ թերթիկս խաղաղ ու բարի գիշերվա համբույր կսփռի իմ աննման
երկրի վրա: Ահա իմ ողջ գաղտնիքը, իմ «Բարիե անվան գաղտնիքը, և քանի դեռ ես
անթառամ եմ, կապրեմ այս երկրում ու ամեն օր, ամեն ժամ ու վայրկյան այդ
ամենը կսփռեմ իմ օրրանում, որտեղ ես կենդանացա ու ապաստան գտա, ի՛մ սիրելի
աղավնյակ...
